Nowenna do Świętego Proroka Eliasza
Dzień pierwszy
Życie w obecności Bożej
Odejdź stąd i udaj się na wschód, aby ukryć się przy potoku Kerit, który jest na wschód od Jordanu. Wodę będziesz pił z potoku, krukom zaś kazałem, żeby cię tam żywiły». Poszedł więc, aby uczynić według rozkazu Pańskiego, i podążył, żeby zamieszkać przy potoku Kerit na wschód od Jordanu. A kruki przynosiły mu rano chleb i mięso wieczorem, a wodę pijał z potoku. Lecz po upływie pewnego czasu potok wysechł, gdyż w kraju nie padał deszcz. Wówczas Pan skierował do niego to słowo: «Wstań! Idź do Sarepty koło Sydonu i tam będziesz mógł zamieszkać, albowiem kazałem tam [pewnej] wdowie, aby cię żywiła. (1 Krl 17,3-9)
Z kazania św. Jana Pawła II:
Eliasz był człowiekiem, który poważnie traktował Boga i Jego Przykazania. Był człowiekiem modlitwy i wielkiej ufności, że Bóg skoro powierzył mu te misję, będzie go wspierał swoją mocą i siłą, że Bóg sam przygotuje mu drogę i da siły, by przezwyciężyć wszelakie trudności, jakie napotka na drodze swojego życia. I dlatego wypełnił swoje posłannictwo i swoim życiem i postępowaniem dał Eliasz dowód mocnej wiary w niezachwianą potęgę Słowa Bożego, które jest zawsze skuteczne i zdolne osądzić ludzkie serce i myśli.
Święty proroku Boży Eliaszu uproś nam u dobrego Boga łaskę świadomości życia w obecności Bożej i otwartości na Boże prowadzenie.
Ojcze nasz…
Zdrowaś Maryjo…
Chwała Ojcu…
Święty proroku Boży Eliaszu – módl się za nami!
Dzień drugi
Umieć mówić niewygodne rzeczy
Prorok Eliasz z Tiszbe w Gileadzie rzekł do Achaba: «Na życie Pana, Boga Izraela, któremu służę! Nie będzie w tych latach ani rosy, ani deszczu, dopóki nie powiem. (1 Krl 17,1)
Wówczas [Eliasz] rzekł: zaprzedałeś się, żeby czynić to, co jest złe w oczach Pana, <aby Go obrażać>. Oto Ja sprowadzę na ciebie nieszczęście, gdyż wymiotę i wytępię z domu Achaba nawet chłopca, niewolnika i wolnego w Izraelu, i postąpię z twoim rodem, jak z rodem Jeroboama, syna Nebata, i jak z rodem Baszy, syna Achiasza, za to, że Mnie do gniewu pobudziłeś i ponadto doprowadziłeś do grzechu Izraela. (1 Krl 21,20-22)
Z kazania św. Jana Pawła II:
Zadanie Eliasza nie było łatwe, gdyż jak to powiedzieliśmy wyżej, był jedynym prorokiem Boga prawdziwego a na dodatek nie tylko sam naród odszedł od Boga, ale i król Achab, który nie chcąc słuchać napomnień proroka, prześladował go i chciał go nawet zabić. Mimo sprzeciwu tak wielu Eliasz był nieugięty w głoszeniu słowa Bożego, wzywaniu do nawrócenia, do odstąpienia od zła i grzechu i zwrócenia się na nowo do Boga. Skąd u niego ta siła i wierność powierzonej mu misji? Otóż był on człowiekiem, którego serce było mocno zakorzenione w Bogu.
Prawdziwy prorok z namaszczenia Bożego mówi wszystko to, co mu Bóg rozkaże. Często przychodzi mówić mu rzeczy niewygodne dla tych, którzy go słuchają. Często są to napomnienia, wezwania do zmiany życia, postępowania, do nawrócenia, a dla zatwardziałych i gorszycieli zapowiedź rychłej kary.
Święty proroku Boży Eliaszu, uproś nam u dobrego Boga łaskę, by lęk przed cierpieniem, trudnościami i wykluczeniem ze strony innych nie sprawił, byśmy zeszli z drogi pełnienia w życiu tylko Bożej woli oraz byśmy innym pomagali ją poznać i wielkodusznie się na nią otworzyć.
Ojcze nasz…
Zdrowaś Maryjo…
Chwała Ojcu…
Święty proroku Boży Eliaszu – módl się za nami!
Dzień trzeci
Obłok – potrafić usłyszeć głos Boga
Potem Eliasz powiedział Achabowi: «Idź! Jedz i pij, bo słyszę odgłos deszczu». Achab zatem poszedł jeść i pić, a Eliasz wszedł na szczyt Karmelu i pochyliwszy się ku ziemi wtulił twarz między swoje kolana. Potem powiedział swemu słudze: «Idź i spójrz w stronę morza!» On podszedł, spojrzał i zaraz powiedział: «Nie ma nic!» Na to mu odrzekł: «Wracaj siedem razy!» Za siódmym razem [sługa] powiedział: «Oto obłok, mały jak dłoń człowieka, podnosi się z morza! (1 Krl 18, 41-44)
Z adhortacji „Vita Consecrata” św. Jana Pawła II:
Eliasz żył w obecności Boga i w milczeniu ją kontemplował. Prawdziwe proroctwo ma swój początek w Bogu, w przyjaźni z Nim, w uważnym wsłuchiwaniu się w Jego słowa w różnych sytuacjach dziejowych. Prorok czuje w sercu żarliwe umiłowanie świętości Boga i dlatego, wysłuchawszy Jego słów w dialogu modlitwy, głosi je swoim życiem, słowem i czynami występując jako rzecznik Boga przeciw złu i grzechowi. Prorockie świadectwo wymaga nieustannego i gorliwego poszukiwania woli Bożej, wielkodusznego trwania w kościelnej komunii, której nigdy nie może zabraknąć oraz praktyki duchowego rozeznawania i umiłowania prawdy. Świadectwo to wyraża się także przez piętnowanie wszystkiego, co sprzeciwia się woli Bożej oraz przez poszukiwanie nowych dróg realizacji Ewangelii w historii, w dążeniu do Królestwa Bożego.
Święty proroku Boży Eliaszu, uproś nam u dobrego Boga łaskę umiłowania modlitwy i kontemplacji. Spraw, by nasze myśli, słowa i uczynki wypływały z umiłowania modlitwy, czyli umiłowania obcowania z Bogiem.
Ojcze nasz…
Zdrowaś Maryjo…
Chwała Ojcu…
Święty proroku Boży Eliaszu – módl się za nami!
Dzień czwarty
Żyć w postawie ciągłego nawrócenia
Jakże wsławiony jesteś, Eliaszu, przez swoje cuda i któż się może pochwalić, że do ciebie jest podobny? Ty, który ze śmierci wskrzesiłeś zmarłego i słowem Najwyższego wywiodłeś go z Otchłani. Ty, który strąciłeś królów ku zagładzie, a z łoża – okrytych chwałą. Ty, który na Synaju usłyszałeś naganę i na Horebie wyroki pomsty. Ty, który namaściłeś królów jako mścicieli i proroków na następców po sobie. Ty, który zostałeś wzięty w wirze ognia, na wozie zaprzężonym w ogniste rumaki. O tobie napisano w proroctwach, że masz uśmierzyć gniew, zanim zapłonie, by zwrócić serce ojca do syna i odnowić pokolenia Jakuba. (Syr 48,4-10)
Z kazania św. Jana Pawła II:
Za czasów króla Achaza był w Izraelu mąż sprawiedliwy, człowiek wielkiego Ducha, żyjący według nakazów pańskich. Rozmodlony, a w życiu i postępowaniu prawy, pragnął całym sercem służyć wiernie Bogu. Dlatego też Bóg powołuje go, powierzając mu misję nawrócenia Ludu Izraela.
Święty proroku Boży Eliaszu uproś nam u dobrego Boga łaskę ciągłego nawracania się i coraz większego przylgnięcia do Boga i Jego woli, byśmy zrozumieli, że jeśli sami nie będziemy ciągle pogłębiać naszej relacji z Bogiem, nikogo do Niego nie przyprowadzimy.
Ojcze nasz…
Zdrowaś Maryjo…
Chwała Ojcu…
Święty proroku Boży Eliaszu – módl się za nami!
Dzień piąty
Żałoba przemieniona w radość
Zwiastun Bożego pokoju i życia
Po tych wydarzeniach zachorował syn tej kobiety, będącej głową rodziny. Niebawem jego choroba tak bardzo się wzmogła, że przestał oddychać. Wówczas powiedziała ona Eliaszowi: «Czego ty, mężu Boży, chcesz ode mnie? Czy po to przyszedłeś do mnie, aby mi przypomnieć moją winę i przyprawić o śmierć mego syna?» Na to Eliasz jej odpowiedział: «Daj mi twego syna!» Następnie, wziąwszy go z jej łona, zaniósł go do górnej izby, gdzie sam mieszkał, i położył go na swoim łóżku. Potem wzywając Pana, rzekł: «O Panie, Boże mój! Czy nawet na wdowę, u której zamieszkałem, sprowadzasz nieszczęście, dopuszczając śmierć jej syna?» Później trzykrotnie rozciągnął się nad dzieckiem i znów wzywając Pana rzekł: «O Panie, Boże mój! Błagam cię, niech dusza tego dziecka wróci do niego!» Pan zaś wysłuchał wołania Eliasza, gdyż dusza dziecka powróciła do niego, a ono ożyło. Wówczas Eliasz wziął dziecko i zaniósł z górnej izby tego domu, i zaraz oddał je matce. Następnie Eliasz rzekł: «Patrz, syn twój żyje!» A wtedy ta kobieta powiedziała do Eliasza: «Teraz już wiem, że naprawdę jesteś mężem Bożym i słowo Pańskie w twoich ustach jest prawdą. (1 Krl 17,17)
Z kazania św. Jana Pawła II:
Prorok Eliasz przypomina nam, ludziom XXI wieku, że każdy człowiek, który zawarł z Bogiem Przymierze, czyli przyjął sakrament chrztu, należy do Boga i namaszczony został na „proroka”. Dlatego też bardzo ważne jest, abyśmy nigdy, niezależnie od okoliczności życiowych, nie zapomnieli o Bogu i o tym, że naszym zadaniem jest składać Bogu ofiarę ze swego życia, czyli we wszystkich codziennych zajęciach czynić widocznym, że się należy do Boga i że sposób, w jaki żyję i pracuję ma pomóc ludziom dostrzegać i doświadczać Boga; że mamy przyznawać się do naszej wiary i otwierać innym oczy na Boga, który jest obecny w naszym ludzkim życiu.
Święty proroku Boży Eliaszu, uproś nam u dobrego Boga łaskę, byśmy nigdy, nawet w obliczu największych przeciwności, życiowych dramatów i tragedii nie zwątpili w dobroć Boga i umieli cierpliwie się modlić się i czekać Bożego zmiłowania.
Ojcze nasz…
Zdrowaś Maryjo…
Chwała Ojcu…
Święty proroku Boży Eliaszu – módl się za nami!
Dzień szósty
Prorocy Baala i Jahwe na Górze Karmel
Radykalny wybór
Wtedy Eliasz przystąpił do całego ludu i rzekł: Jak długo będziecie chwiać się na dwie strony? Jeżeli Pan jest Bogiem, idźcie za nim, a jeżeli Baal, idźcie za nim! Gdy to cały lud zobaczył, padł na twarz, mówiąc: Pan jest Bogiem, Pan jest Bogiem! Wtedy Eliasz rzekł do nich: Pochwyćcie proroków Baala, niech nikt z nich nie ujdzie. I pochwycili ich, po czym Eliasz sprowadził ich nad potok Kiszon i tam kazał ich zabić. (1 Krl 18,21; 39-40)
Z kazania św. Jana Pawła II:
Zatem Eliasz chciał przekazać Izraelitom tę prawdę, że Pana Boga nie da się postawić na równi, na jednej półce, obok ludzi i rzeczy i wyciągać Go, kiedy zachodzi taka potrzeba do zapychania tzw. dziur życiowych: kiedy choroba, kiedy nieszczęście, kiedy jakaś tam inna potrzeba. Eliasz przypominał Izraelitom - i nam również, że Bóg jest Bogiem jedynym, i nie ma innego. I dlatego musi On być najważniejszy dla serca ludzkiego, i to na wszystkich płaszczyznach ludzkiego życia. Bo jeśli zabraknie Boga w sercu i miłości do Niego, człowiek szybko znajdzie sobie inną miłość – rzeczy i osoby, którym zacznie służyć swoim życiem.
Święty proroku Boży Eliaszu uproś nam u dobrego Boga łaskę, byśmy niczego ani nikogo nie postawili nigdy na miejscu Boga, któremu jedynie należy się chwała i cześć.
Ojcze nasz…
Zdrowaś Maryjo…
Chwała Ojcu…
Święty proroku Boży Eliaszu – módl się za nami!
Dzień siódmy
Prawdziwy obraz Boga na Górze Horeb
Wtedy rzekł: «Wyjdź, aby stanąć na górze wobec Pana!» A oto Pan przechodził. Gwałtowna wichura rozwalająca góry i druzgocąca skały szła przed Panem; ale Pan nie był w wichurze. A po wichurze – trzęsienie ziemi: Pan nie był w trzęsieniu ziemi. Po trzęsieniu ziemi powstał ogień: Pan nie był w ogniu. A po tym ogniu – szmer łagodnego powiewu. Kiedy tylko Eliasz go usłyszał, zasłoniwszy twarz płaszczem, wyszedł i stanął przy wejściu do groty. A wtedy rozległ się głos mówiący do niego: «Co ty tu robisz, Eliaszu? (1 Krl 19,11-13)
Z kazania św. Jana Pawła II:
Zadaniem Eliasza było ocalić Przymierze, jakie Bóg zawarł z Izraelem i przywrócić czystość wyznawanej wiary. Dlatego też ten wielki Prorok udaje się na górę Horeb, gdzie objawił się mu Bóg, który go umocnił i posłał ponownie do Narodu Izraelskiego, aby mu przypomniał, że jest jeden Prawdziwy Bóg, z którym Izraelici zawarli Przymierze. Służąc zaś fałszywym bogom zaciemniają swój umysł i serce, które staje się przewrotne, co ostatecznie prowadzi do zguby człowieka. Prawdziwy zaś Bóg, Jahwe, jest jedynym Bogiem, który nie niszczy, ale nawraca do siebie ludzkie serca i daje prawdziwe życie, życie w wolności i miłości.
Święty proroku Boży Eliaszu, uproś nam u dobrego Boga łaskę, by nasza własna, być może trudna historia i doświadczenia i własne uprzedzenia nie zatarły w nas prawdziwego obrazu Boga jako miłosiernego i bezinteresownie kochającego Ojca, kochającego nas mimo naszych bied, grzechów i słabości.
Ojcze nasz…
Zdrowaś Maryjo…
Chwała Ojcu…
Święty proroku Boży Eliaszu – módl się za nami
Dzień ósmy
Płaszcz proroka
Wiara w Bożą Opatrzność
Kiedy zaś przeszli, rzekł Eliasz do Elizeusza: «Żądaj, co mam ci uczynić, zanim wzięty będę od ciebie». Elizeusz zaś powiedział: «Niechby – proszę – dwie części twego ducha przeszły na mnie!» On zaś odrzekł: «Trudnej rzeczy zażądałeś. Jeżeli mnie ujrzysz, jak wzięty będę od ciebie, spełni się twoje życzenie; jeśli zaś nie ujrzysz, nie spełni się». Podczas gdy oni szli i rozmawiali, oto zjawił się wóz ognisty wraz z rumakami ognistymi i rozdzielił obydwóch: a Eliasz wśród wichru wstąpił do niebios. Elizeusz zaś patrzył i wołał: «Ojcze mój! Ojcze mój! Rydwanie Izraela i jego jeźdźcze». I już go więcej nie ujrzał. Ująwszy następnie szaty swoje, Elizeusz rozdarł je na dwie części i podniósł płaszcz Eliasza, który spadł z góry od niego. Wrócił i stanął nad brzegiem Jordanu. (2 Krl 1, 9-12)
Z kazania św. Jana Pawła II:
Myślimy o próbach naszego czasu. Nieznane jest człowiekowi współczesnemu takie bałwochwalstwo jak za czasów Eliasza. Próby wiary przeszły długą ewolucję. Dziś nie stawia się pytania: “Jeśli Jahwe jest Bogiem, idźcie za Nim, jeśli Baal, idźcie za nim”. Dziś usiłuje się sprawę uczynić zasadniczo nieważną. Dla człowieka tego stulecia program brzmi: “Żyjmy tak, jak gdyby Bóg nie istniał”. Jednak jeśli Bóg nie istnieje, wszystko wolno – stwierdził już Dostojewski. Jesteśmy poza dobrem i złem – dopowiada Nietzsche. Taka to już jest przewrotna natura człowieka, że jak trwoga to do Boga, pamięta się o Nim jak się go potrzebuje, ale kiedy dobrze się wiedzie, jak pokazuje historia, człowiek w dziwny sposób zapomina o Bogu.
Święty proroku Boży Eliaszu, uproś nam u dobrego Boga łaskę, byśmy mężnie potrafili przeciwstawić się wszelkim zakusom złego ducha, przede wszystkim ducha zwątpienia w pomoc Boga, byśmy potrafili, wsparci Bożą łaską, pokazać ludziom XXI wieku, że życie Ewangelią, chodzenie drogą Bożych przykazań, jest możliwe również dzisiaj.
Ojcze nasz…
Zdrowaś Maryjo…
Chwała Ojcu…
Święty proroku Boży Eliaszu – módl się za nami!
Dzień dziewiąty
Żyć tajemnicą Bożego dziecięctwa i wybrania
Za dni swoich nie lękał się żadnego władcy i nikt nie osiągnął nad nim przewagi. Nic nie było zbyt wielkie dla niego i nawet w grobowym spoczynku ciało jego prorokowało. Za życia czynił cuda, nawet po śmierci jego czyny były przedziwne. (Syr 48,12b-14)
Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!». (Mt 17, 1-5)
Z adhortacji „Vita Consecrata” św. Jana Pawła II:
Na Górze Przemienienia Bóg przemawia z obłoku, jak niegdyś na Synaju. Teraz jednak mówi: «To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie!» (Mk 9, 7). Nakazuje nam słuchać swego Syna, ponieważ «Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić» (Mt 11, 27). Dzięki temu dowiadujemy się, że prawdziwe imię Boga brzmi: OJCIEC! Oto imię, które jest ponad wszelkie imię: ABBA! (por. Ga 4, 6). W Chrystusie dowiadujemy się też, że nasze prawdziwe imię brzmi «SYN» albo «CÓRKA»! Dowiadujemy się, że Bóg Wyjścia i Przymierza wyzwala swój lud, ponieważ są to Jego synowie i córki, stworzeni nie dla niewoli, ale dla «wolności i chwały dzieci Bożych» (por. Rz 8, 21).
Święty proroku Boży Eliaszu uproś nam u dobrego Boga łaskę, byśmy nigdy nie zwątpili w wielkość Bożego wybrania wobec nas, zaproszenie do tego, by być umiłowanymi dziećmi Boga i byśmy potrafili żyć zawsze, w każdych okolicznościach, jak dzieci światłości.
Ojcze nasz…
Zdrowaś Maryjo…
Chwała Ojcu…
Święty proroku Boży Eliaszu – módl się za nami!
